RUH, ENERJİLER, ELEMENTLER VE YAŞAM
Gezegenimizde evrimsel gelişimin bu aşamasında yaşanan süreçleri anlamanıza yardımcı olabilecek birkaç makale yayınlamaya karar verdim. Elbette bunun yalnızca mevcut gelişim seviyemdeki kişisel görüşüm olduğunu bilmelisiniz. Algım genişledikçe, Dünya’ya dair vizyonumda değişiklikler ve düzenlemeler olacaktır. Ancak şu an için bu bilgilerin nispeten doğru ve paylaşmaya uygun olduğunu düşünüyorum.
Öncelikle şunu belirtmeliyim: Tüm bunları kişisel algıladığım şekliyle kelimelere dökmek aslında mümkün değil. Bu nedenle her şeyi olabildiğince sadeleştirerek, bilgileri en basit ve anlaşılır bir biçimde aktarmaya çalışıyorum. Metni okurken bunu aklınızda tutmanızı isterim.
Bir zamanlar, Başlangıçların Başlangıcı’nda, biliş sürecini başlatmak için Işık, artı ve eksi; Yin ve Yang; Işık ve Karanlık olarak ikiye bölündü. Bu enerjilerin kişileştirilmesi, en azından bizim gerçekliğimizde Yaratıcı’nın çok yönlülüğü, çeşitliliği ve çok boyutluluğu hakkında bir farkındalık sağlar. O yüksek boyutlarda bu iki akış, Yaratıcı’nın Sevgisiyle nüfuz eder, birbirleriyle çelişmeden etkileşir ve birbirine karışır. Ancak bizim gerçekliğimizde karşıtlık içinde görünürler. Sınırlı insan algısı ve bu enerjilerin kişileştirilmesi onları düşman gibi gösterir.
Kaynakların enerjilerinden, farklı işaretler taşıyan ancak çelişkiye düşmeden var olan Elementler ayrıştı. Bu aşamada Elementler yalnızca enerji biçimindeydi. Ruh ise her zaman vardı; doğası bizim için bilinemezdir. Ancak “Ruh varsa yaşam ve gelişim vardır” formülü doğrudur. Çünkü bilişin gelişebilmesi için Işığın bölünme sürecini başlatan Ruh’tur.
Kaynak, Elementler ve Ruh enerjilerinin yüksek uzaylarda etkileşimi, iç içe geçmesi ve sentezlenmesi Yaratılış süreçlerini başlattı. Daha alt boyutlara indikçe, bu yaratılışın meyveleri ve Elementlerin kendisi, bulundukları boyutun yasalarına göre farklılaşarak tezahür etti.
Bizim boyutumuza inen Ruh, Eter olarak görünür. Dört Element ile Eter’in en karmaşık etkileşim, sentez ve simbiyoz süreçleri burada yoğunlaşarak, yalnızca gezegenin yerçekimi sayesinde tezahür edebilen tüm madde çeşitliliğini oluşturur. Buradaki “yerçekimi” sadece fiziksel değil, aynı zamanda ezoterik bir değer taşır. Elementler böylece maddesel hale gelir.
Doğadaki tüm çeşitlilik, Mutlak’ın üç boyutlu dünyamızdaki bir yansımasıdır. Mutlak bütünsel, eksiksiz ve bölünmezdir. Bu nedenle maddi veya maddi olmayan tüm formlar, boyutlar ve evrendeki her şey aslında hayali bir tezahürdür. Hepsi Işık’tan, yani Yaradan’dan gelir ve deneyim, bilgi ve bilgelik kazanarak tekrar O’na döner.
Mutlak Bilgi’yi üç boyutlu gerçekliğimizde barındırmak veya sınırlı bilincimizle anlamak imkânsızdır. Bu yüzden Mutlak Bilgi bizde Baba, Oğul, Ruh; Ruh, Can, Beden; İnanç, Umut, Sevgi gibi üçlü ayrımlar hâlinde tezahür eder. Ancak her şeyin birliğini anladığımızda, Farkındalığın Işığı ile birlikte algımız genişler ve eksiksiz Bilgi’yi kabul edebiliriz.
İnsanın “durmuş bir ışık” olduğu düşüncesi doğru değildir. Çünkü Işığın durduğu yerde Karanlık baş gösterir; oysa ne Işık ne de Karanlık hareketsiz kalabilir. Her ikisi de farklı hareket özellikleriyle yaşamı ve canlılığı sürdürür. Alt boyutlara indikçe süreçler yavaşlar ama asla tamamen durmaz. İnsan hâlâ Işık’tır, fakat Kozmik yasalar gereği dönüşmüştür. Yaşam, yalnızca Ruh’un bulunduğu yerde vardır. Orijinal Işık ile Ruh’un etkileşimi sayesinde, çeşitliliğiyle tüm evrende yaşamın devamı ve gelişimi mümkün olur.
Maddi gerçekliğimiz, yüksek boyutların varlıklarının deneyim ve bilgi kazanması için yaratılmıştır. Onlara Yüksek Benlik, Öz veya başka adlar verilebilir. Yaratıcı’nın kendini tanıması için onlar da bizim Ruhlarımız gibi bu süreçlerden geçer. Bizimkinden daha katı formlara sahip başka gerçeklikler de vardır. Ancak şimdilik bu konulara girmeyeceğim; gelecekte ayrıca yazmayı planlıyorum.
Yaratıcı, her varlığa — Ruhumuz da dâhil olmak üzere — belirli bir miktar Ruh verir. Daha yüksek boyutlarda Ruh yoğun biçimde harcanmaz ve yaşam, bizim doğrusal zaman algımıza göre sonsuz denecek kadar uzun olabilir. Ancak özünde Ruh özgürdür, istediği yerde bulunur. Bizim maddi gerçekliğimizde ise beden, ego, duygular, inançlar ve toplumsal kavramlar Ruh’un özgürlüğünü sınırlar.
Gerçekliğimizin yasaları gereği Ruh, bu bedende kalmak için fiziksel bir araca ihtiyaç duyar. Beden de tüm maddi varlıklar gibi yoğunlaşarak Dünya’da tezahür eder. Ancak aynı zamanda yanılsamalar da yaratır; bu yüzden biz hiçbir zaman eksiksiz Gerçek Bilgi’ye ulaşamayız. Mutlak Bilgi’nin yalnızca ipuçları bize açıktır. Ruh deneyim kazandıkça bu bilgeliği biriktirir.
Ruhun doğası her insanda tek ve bölünemezdir. Ruh daima birleşmeye yönelir. Onu bölmeye çalışırsanız sizi terk eder. Kendinizi başkalarından üstün görüp daha fazla Ruh’a sahip olduğunuzu düşündüğünüz an, Ruh sizi terk eder ve yerini yerçekimi alır. Ruh yalnızca özverinin olduğu yerde bulunur. Bedeni terk etmesi ise ancak bu gerçeklikten tamamen ayrıldığınızda olur.
Meditasyon, neşe ve uyum hâllerinde yüksek titreşimlere ulaştığınızda Ruh’a alan açarsınız. O zaman Ruh bilincinizin ve kişiliğinizin kontrolünü devralır. Ancak öfke, korku gibi düşük titreşimlere kapıldığınızda Ruh’u kendinizden uzaklaştırırsınız. Böylece yerçekimi sizi ağır duygulara, ego oyunlarına ve yanılsamalara mahkûm eder.
Bilinç, bu dünyaya enkarnasyonla gelir. Amacı, algı sınırlarını genişletmek ve bütünlüğün parçalarını toplamaktır. Bu da sürekli olarak yerçekiminin aşılmasını gerektirir. Kozmik ve yüksek boyutlara yönelmedikçe, karma döngüsünden çıkmak mümkün değildir.
Gerçekliğimizde yaşam, Ruh ile yerçekiminin sürekli etkileşimidir. Kendi titreşimlerinizi bilinçli olarak değiştirmek, iç sesinizi dönüştürmek ve Ruh’la etkileşim kurmak sizin iradenize bağlıdır. Bu yol zordur, ama her insanın yürüdüğü bir yoldur.
Hayat özgür seçimlerden oluşur. Hepimiz bilinçli olarak maddeden Ruha yönelmeliyiz. Yüksek Benliğiniz, yani Ruhunuz, yolculuğunuzun nihai noktasıdır.
Özgürlük, sınırların ötesine geçmektir. Sınırsız yaşam, algımızı genişletmenin ve potansiyelimizi ortaya çıkarmanın temelidir. Özgürlük, Ruh’un yolculuğuna eşlik eder. Yasalar ise İrademizin özgürce tezahürüdür.
Hayat; harekettir, büyümedir, birleşmedir ve daha yüksek boyutlara yükselme arzusudur. Hepimiz ruhsal gelişim için Dünya’dayız. Mükemmellik için çabalamak ise Ruh’un İradesi’nin bir tezahürüdür.
Volkova T.
